Zawartość bieliźniarki (2008-01-15)

Pewnej soboty, po gruntownym wysprzątaniu domu i ugotowaniu obiadu, zaległam na kanapie z kubkiem herbaty w dłoni i wielką nadzieją w sercu na kilka minut odpoczynku (wszystkie mamy pewnie zrywają teraz boki ze śmiechu...)

Hultajstwo na chwilę zniknęło mi z pola widzenia, usłyszałam skrzypnięcie drzwiczek bieliźniarki a po chwili pojawiło się moje Słonko z poszewką w dłoni. Poszewką tą zostałam starannie okryta, zwłaszcza na twarzy, tak, że nie byłam w stanie niczego zobaczyć (ani popijać herbatki). 

Smyk pobiegł znowu do bieliźniarki  po nową porcję bielizny pościelowej i tak biegał i biegał i przykrywał mnie tym wszystkim co przyniósł, aż na mamie urosła sterta pościeli, ręczników, kuponów materiału i starych koszulek przeznaczonych na szmatki.

Rany! Nie wiedzałam, że tyle tego mamy! I, że ta bieliźniarka taka pojemna!

Tak mnie ten ciężar przywalił, że ciężko mi było ruszyć się i wstać spod tej sterty szmat!

A przy okazji układania na  powrót wszystkiego na półkach, znalazłam kilka zakamuflowanych kłębków wełny - całkiem o nich zapomniałam!