Bobas a kwestia spania (2007-08-14)

Nie ukrywam, że sprawa spania Bobasa od chwili narodzin to kwestia wielce problematyczna. Nie wiem czy chociaż jedną noc przespaliśmy porządnie. Bobas śpi z nami bo najpierw było mi tak wygodniej go karmić a potem tak się bałam, że zabierze mi go śmierć łóżeczkowa, że ciągle wstawałam, szłam do  jego łóżeczka i sprawdzałam czy oddycha i w końcu doszlam do wniosku, że lepiej mieć go przy sobie.

Ale Smyk ma już prawie 2 lata i czas przenieść się do swojego pokoju i łóżka.

W kwestii niniejszej czynimy nieznaczne postępy.

Po pierwsze to ja już jestem gotowa wypuścić Bobasa z naszego łóżka.

Po drugie Bobas zaczyna współpracować. 

Przedwczoraj brykał w łóżku i za nic nie chciał dać się ululać tatusiowi, który w końcu wkurzył się, powiedział, że nie będzie nosił Bobasa aż uśnie (ja nigdz tego nie robię) i zostawił go samego w łóżku w sypialni. Bobas nie zaprotestował. Trochę pobawił się poduszkami a po jakimś czasie znalazłam go smacznie śpiącego na stosie ułożonym z trzech poduszek i jaśka (jakoś tak mi się skojarzyło ze śpiącą królewną...).

Wczoraj natomiast, po kąpieli poszłam podlewać ogródek a tata miał położyć Bobasa spać, Bobas zwiał do swojego pokoju i wdrapał się do swojego łóżeczka, gdzie Tomek go zostawił a Smyk zasnął. I przespał w swoim łóżku pół nocy zanim wylądował u nas.