Podchody (2008-03-07)

Smyk przechodzi fazę buntu. Upaja się słowem NIE, używając go niekoniecznie wtedy, kiedy to jest potrzebne, a zazwyczaj kiedy ja tego absolutnie nie mogę zaakceptować. Bawimy się więc ostatnio w podchody, to znaczy ja podchodzę Hultajstwo, żeby wyszło na moje bez niepotrzebnej awantury. Oto kilka przykładów naszej zabawy:

Wieczór, czas kąpieli. Smyk oczywiście na hasło "Idziemy się kąpać" wrzeszczy NIE! i chowa się pod stół. No dobrze. Wyczekuję dogodnej chwili. Hultajstwo polało sobie sweterek wodą. Oj, jaka brzydka brudna plama! Cały bruszek brudny! Musimy go koniecznie umyć! Chdź spłuczemy tę brzydką plamę. Smyk biegnie do łazienki, żeby zmyć plamę. A kiedy już woda leje się z kranu, bez problemu pozwala się rozebrać i sam wchodzi do wanny.

Przed snem trzeba umyć zęby. A czy ktoś próbował zrobić to wbrew woli dwulatka? Do łazienki idziemy z pluszowym pieskiem. Jedną szczoteczkę dostaje do ręki Hultajstwo. Wyciskam na tę szczoteczkę odrobinę niewidzialnej pasty i Smyk szoruje ząbki pieskowi. Krzyś myje ząbki pieskowi a mama myje ząbki Krzysiowi! Smyk posłusznie otwiera buzię i pozwala sobie umyć wszystkie 20 mleczaków.

Ranek, po przebudzeniu. Trzeba dziecku zmienić pieluchę i ubrać. Smyk już wyduldał swoje kakao, ale nie pozwala mi zrobić ani jednego ani drugiego. Naciąga na siebie kołdrę i kładzie się na brzuchu. Ale brudna ta pielucha! Fuj! Blau! Cała piżamka jest też od niej brudna! I Łóżko! OK, pielucha zmieniona. Hultajstwo fika po łóżku, ale ubrać się nie pozwala. Chwytam go za stópki. Ale zimne stópki! Pochucham ci na nie troszkę. (chucham) Założymy skarpetki, żeby stópki nie były takie zimne, dobrze? Po chwili podobnie z rączkami, a spodnie pozwala już sobie założyć bez problemu. Czasem najpierw ubieramy pieska, potem Krzysia (schemat jak przy myciu ząbków).

Oj, męczące te podchody...