W pogoni za jajem czyli Egg Hunt 2011 (2011-04-26)

W wielkanocny piątek zafundowałam sobie wolne od pracy zarobkowej. Doszłam do wniosku, że jeżeli mam zrobić wszystko to co trzeba i jeszcze mieć siły i radość aby świętować, potrzebny jest mi dodatkowy wolny dzień.
Miałam też cichą nadzieję, że kiedy już uwinę się ze sprzątaniem, praniem, gotowaniem i pieczeniem, to uda mi się przed odebraniem Smyka z przedszkola wygospodarować chwilkę na jakieś przyjemności.
Pralka postarała się, żeby na żadne przyjemności nie wystarczyło czasu. Właśnie w piątek postanowiła zbuntować się i zalać całą kuchnię. Zepsuł się czujnik odcinający wodę, która lała się i lała szerokim potokiem, aż było jej w kuchni po kostki. Dzięki temu podłogę w kuchni miałam tak odmoczoną, odszorowaną, doczyszczoną i błyszczącą na święta jak jeszcze nigdy! Nie opłaca się tej pralki naprawiać bo koszta byłyby zbyt wysokie w stosunku do kosztów zakupu nowej pralki, więc jeszcze tego samego dnia udaliśmy się z Hultajstwem na zakupy i kupiliśmy nową pralkę, którą dostarczą nam za dwa tygodnie. Do tego czasu czeka nas frajda korzystania z pralni publicznych. Dobrze, że jest ich w okolicy sporo.
Po takim atrakcyjnym wstępie, reszta świąt siłą rzeczy musiała być miła.
W sobotę dopisała nam pogoda - było tak ciepło, że można było biegać z krótkim rękawem! Nawet Smyk rozkoszował się ciepłem promieni słonecznych zapadając w letarg na huśtawce:

Na trzecią umówieni byliśmy z polskimi znajomymi na Egg Hunt, czyli zaadaptowaną na nasze potrzeby amerykańską tradycję wielkanocną.
Wszyscy stawili się w komplecie: 9 dorosłych + 12 dzieciaczków.
Plastikowych jaj nafaszerowanych różnościami było około trzystu, czyli  tyle, żeby dla wszystkich dzieci było więcej niż wystarczająco. Trochę zajęło rozrzucenie ich po ogrodzie, potem trzeba było jeszcze przypilnować, żeby do wyśigu po jaja wszyscy wyruszyli razem.

Na dane hasło, ruszyli!
Jaja znikały w koszykach w takim tempie, dzieciaki biegały z taką szybkością, że prawie wszystkie zdjęcia wyszły zamazane.
W tym roku nie trzeba było pomagać Smykowi ani trochę. Intuicyjnie wybrał trasę najbardziej obfitującą w jajka i nazbierał ich tyle, że wypełniły po brzegi koszyk.

Kiedy już wyzbierano wszystkie jajka, odbyła się mała sesja fotograficzna - wszystkie rodzinki uwieczniały się z pociechami i koszykami wypełnionymi jajkami, równiż na tle ślicznej rabatki przed domem znajomych, u których w tym roku się spotkaliśmy.

A potem, już w środku, dzieciaki zajęły się sprawdzaniem co też mamy ukryły w tych jajkach, a w tym roku słodyczy było mało a drobnych zabaweczek sporo, więc kiedy wszystkie jajka zostały wybebeszone, nasatąpiła wspaniała zabawa.
Co jakiś czas chłopaki wybiegały za dom, żeby poskakać sobie na trampolinie.
A rodzice oddali się życiu towarzyskiemu.
Było miło, czas minął zbyt szybko i trzeba było zbierać się do domu.
W drodze powrotnej zaczęło padać...